Dankzij de Stichting Molen Zeldenrust bestaat de Zwaluwse molen nog steeds. Vanwege het 150 jarig bestaan van de molen willen we u dan ook heel graag voorstellen aan de voorzitter van de stichting, Dick Heil.
Hoe ben je bij de stichting verzeild geraakt?
Toen Hooge en Lage Zwaluwe nog samen een gemeente waren, werkte ik op het gemeentehuis in Hooge Zwaluwe en kwam ik elke dag langs de molen Zeldenrust. Van huis uit ben ik bouwkundige en ben ik geïnteresseerd in gebouwen. Dus de molen trok altijd al mijn aandacht. Maar molens zijn kwetsbaar. Door de jaren heen zag ik dat de staat van de molen achteruit gaan, en dat ging me aan het hart. Ik kende Dim, de molenaar, toen ook al en wist dat hij zijn best deed maar zag dat hij het niet redde. Daarnaast trok toenmalig burgemeester De Groot zich het lot van de molen ook aan en toen hij ook zijn gewicht in de schaal gooide ging het snel. Samen met de burgemeester, een notaris en nog enkele anderen hebben we in 1990 Stichting Molen Zeldenrust opgericht, en werd ik lid van het bestuur.
Wat is jouw rol binnen de molen?
Een molenaar zal ik nooit worden, want van meel of het maalproces weet ik niets. Van stenen, hout en bouwconstructies echter des te meer dus dat is de aanleiding geweest dat ik in 1990 mee ben gaan doen. In het begin als penningmeester en sinds 2009 als voorzitter van de stichting. Ook mijn vrouw Hennie, die vorig jaar is overleden, heeft altijd op de achtergrond meegeholpen met de boekhouding en achter de bar. Samen met de andere leden van het bestuur hebben we de afgelopen 26 jaar hard gewerkt en ik ben erg blij dat het gelukt is een goedlopende stichting op te bouwen met nu zo’n 35 vrijwilligers die allemaal de molen een warm hart toedragen.
Welke activiteiten heeft de stichting allemaal ondernomen?
Direct toen de molen onder de hoede kwam van de stichting zijn we aan de slag gegaan. De wieken en de galerij waren vermolmd, zo rot dat je zelfs niet eens op de galerij kon lopen zonder er doorheen te zakken. Met een hele groep vrijwilligers hebben we dat zonder dat we echt geld hadden aangepakt. Vervolgens zijn we ook aan de slag gegaan met het binnenwerk zoals het maalsysteem, en hebben we de boel op orde gekregen. Ook kon (en kan) de stichting subsidies aanvragen waarmee het onderhoud kon worden bekostigd, dus dat gaf ons de kans het werk echt goed te doen.
Daarnaast is het ons gelukt de graanschuur nieuw leven in te blazen. Deze was ook erg vervallen maar de stichting heeft deze helemaal verbouwd. Het leuke is dat de schuur niet alleen maar bij de molen hoort maar ook heel vaak ingezet wordt voor andere activiteiten zoals workshops en evenementen van de basisschool.
Natuurlijk is het onderhoud nooit af, zo wordt er nu gespaard voor nieuwe zeilen die we in september de molen hopen aan te bieden als verjaardagskado. Maar doordat er een stichting is met een ANBI status, kunnen we het onderhoud nu goed organiseren. Door de grote groep mensen die bij de molen betrokken is hebben we nu een hele actieve stichting. Met zijn allen hebben we tot doel de molen in stand te houden en dat lukt: de molen draait nog steeds!